25 ene 2012

Outro solpor




15 comentarios:

  1. Puedes poner mil, nunca me cansaría de verlas...
    Es preciosa!
    Un beso Inma!

    ResponderEliminar
  2. Outro non, este é unha autentica maravilla, chea de cores.
    Como ben di Remei, eu tampouco me cansaría de velos, e a liña entre a vida e o soño.
    Unha preciosidade.
    Saudiños

    ResponderEliminar
  3. ESPECTACULAR... ¡sin máis!

    Saudos.

    ResponderEliminar
  4. Os solpores teñen ollos: negros, grises e vermellos ...
    Non me cansarei de contemplar a sús beleza, cada día son diferentes. Fermosísima imaxe.
    Bicos, Inma.

    ResponderEliminar
  5. Bonito atardecer. La transición de los amarillos a los azules es perfecta.

    Saludos.

    ResponderEliminar
  6. Viéndome allí..Una maravilla.
    Gelu.

    ResponderEliminar
  7. Belíssima imagem, em que os resquícios amarelos do sol poente, dão lugar aos tons negros num céu ainda azul.
    Saudações,
    J

    ResponderEliminar
  8. a min tamén me gusta moito retratar esa parte do día, e tamén o amencer, ainda que non son moi madrugadora :) encántame o encuadre que escolleches con esa curvatura que fan as nubes!"chapó" :)
    bicos!

    ResponderEliminar
  9. La vida es un constante amanecer y atardecer. Muy buena
    Un abrazo

    ResponderEliminar
  10. Es muy bella la imagen...es como un cuento de hadas que esta rodeado de magia y fantasia...compartir este momento es ideal para las personas que aun creen en el amor...son momentos inolvidables en donde bien merece una foto..con o sin amor..un abrazo y cuidate....maravillosa toma.

    ResponderEliminar

  11. · Hermosa. Tampoco me cansaría de verlas, que dice Remei.

    · un beso

    CristalRasgado & LaMiradaAusente
    ________________________________
    ·

    ResponderEliminar
  12. Una composición espectacular. Saludos amiga.

    ResponderEliminar
  13. Preciosa!!, te proyecta directamente allí...al centro del atardecer..

    ResponderEliminar
  14. Esta foto é grandiosa, un ceo un inmenso que abriga a mirada, e o mesmo tempo desvistea, ten unha profundidade dada pola forma da nube que parte dende o horizonte. É realmente sobrecolledora.

    bicos grandes, Inma.

    ResponderEliminar
  15. Fermosísimo este solpor. Botaría horas mirando cara eles, transmítenme unha paz ...

    ResponderEliminar